31

De mobiel van Aaron die op de tafel lag rinkelde. Ethans nummer verscheen op het scherm. Hij keek ernaar en besloot hem niet op te nemen. Aan de andere kant sprak Ethan een boodschap in: "Aaron, kan je me alsjeblieft zo snel mogelijk terugbellen? Ik moet weten wie dit pakje aan je heeft gegeven. Bel alsjeblieft."

Geïrriteerd pakte Aaron zijn mobiel en luisterde naar de boodschap. Hij trok een raar gezicht en legde zijn mobiel weer terug op de keukentafel. De naaldhakken van Ursula klonken op de glanzende tegels van de keuken.

- Zou je Ethan niet moeten bellen?
- Het was Ethan niet, maar wat doe jij hier?
- Ik kom even kijken of alles nog goed met je gaat.
- Met mij gaat het prima.
- Je ziet er niet zo goed uit.
- Ursula, ga weg.
- Oh, maar dat gaat niet zo makkelijk. Ik moet nog van je weten hoe het met onze vriend gaat... en om ervoor te zorgen dat je niet zal praten …... 
- Wat bedoel je?
- Je bent een zwakke man en ik kan niet toelaten dat je mijn plannen kapot maakt.

Aaron duwde Ursula tegen de muur en met vuur in zijn ogen vroeg hij haar: "Vertel me. Wat voor plan? Geef antwoord". Hij schudde haar heftig en het keukenmes viel hard uit zijn handen op de plavuizen. Zij fluisterde iets in Aarons oor en zei hard lachend: "Iets om voor te sterven" terwijl ze een injectienaald in zijn arm stak.