35

Ethan hield de usb-stick in zijn handen. Hij stopte hem in de computer maar Ramón keek hem verbaasd aan en vroeg zich af of alle moeite voor een kleine usb-stick was geweest. Ethan keek terug met een sympathieke en verontschuldigende glimlach terwijl hij toegang zocht tot de content van de stick. Een klein venster verscheen en vroeg om een password. Hij bleef stil staren naar het scherm en pakte zijn mobiel om te bellen maar op dat moment verscheen op zijn mobiel de naam Aaron. Hij nam de telefoon op en hoorde de stem van een vrouw die hem vroeg of hij Aaron kende. De lijnen van zijn gezicht werden steeds dieper naarmate de vrouw meer informatie over Aaron gaf. Hij pakte de stick en stond op. Hij excuseerde zich tegenover Ramón en verliet het pension.

Hij liep verdwaasd door de straten en vond een bar. Hij vroeg om een koffie en een cognac maar hij staarde alleen naar zijn glas. De rammelende dominostenen en de diepe stemmen van de oude mensen klonken, maar hij kon ze niet horen. De rook van Ducados verspreidde  zich rond zijn lichaam en hij hoorde de fluisterende stem van  Aaron. Hij dacht aan Aaron en Ursula. Hij kon zich nog de dag herinneren dat hij de foto's van Aaron en Ursula zag. Hij was zo boos op Aaron geweest maar Aaron heeft het nooit geweten. Hij heeft het zo vaak tegen Aaron willen vertellen, maar een kleine stem had hem altijd tegengehouden. Nu lag Aaron in het ziekenhuis en hij voelde zich zo alleen maar zijn glas cognac bleef nog vol.         

Een vrouwenstem riep hem: "Ethan".