36

Het piepende geluid van de monitoren op de intensivecareafdeling was het enige dat klonk in de gangen. Een sterke antiseptische lucht mengde zich met de geur van verse koffie. Evelien zocht  kamer 32, maar een verpleegkundige stopte haar.
- Mevrouw? De bezoekuren zijn tussen …
- Ik ben van de politie. Mijn naam is Evelien Prado. Ik zou graag met mevrouw Gomez willen spreken.
- Ik zal haar even halen. U kunt in de wachtkamer plaatsnemen.

De wachtkamer was leeg. Evelien nam plaats op een niet al te comfortabele stoel en vroeg zich af of de wachtkamer ingericht was om niet te lang te wachten. Door de stilte leek het erop of de tijd langzamer liep. De deur van de spreekkamer ging open en het hoofd van een kleine vrouw van rond de 40 stak naar buiten. De verpleegkundige kwam naar buiten en ging naast Evelien zitten. De antiseptische lucht werd sterker.

- Mevrouw Prado. De onbekende man heeft hypoglycemie en hij lig nu in coma. Wij hebben geconstateerd dat hij geen suikerpatiënt is en wij vermoeden dat hij of iemand anders insuline in zijn arm heeft ingespoten. Er is ook het getal 42 in zijn voet getatoeëerd. Onlangs gedaan. De tatoeage kan geen hypoglycemie veroorzaken. In zijn arm is duidelijk te zien waar de insuline is ingespoten. Hij had alleen zijn mobiele telefoon bij zich, maar er staat slechts één contactpersoon in.

Evelien pakte de mobiele telefoon. Er stond geen informatie in de oproep. In de lijst contacten verscheen de naam en het telefoonnummer van maar één persoon. Ze las de naam ‘Ethan’ op het scherm.