Terwijl Ethan keek naar de weerspiegeling van Pablo op het raam zag hij hoezeer hij zelf opviel. Ondanks dat Barcelona een kosmopolitische stad was, verraadden zijn Noord-Europese kenmerken hem en zijn lange witte haar gaf hem een tikkeltje extravagantie. Hij had altijd anders willen zijn maar nu was het niet in zijn eigen belang. Hij bedacht dat het misschien een goed idee zou zijn om zijn haar te laten knippen bij de eerste gelegenheid, maar eerst moest hij het probleem met Pablo oplossen. Hoe hij aan Pablo kon ontsnappen. Bij de volgende halte moest hij overstappen op lijn 5 en hij wist zeker dat Pablo dat ook zou doen. Het zou moeilijk zijn om hem te ontwijken op het volgende station.
Verdaguer had maar aan een kant van het perron een uitgang. Hij besloot om het voorlopig maar even te laten zitten. Misschien zou het in het ziekenhuis makkelijk zijn. Hij stapte uit bij de halte en hij was net op tijd om lijn 5 van de metro te pakken. Zenuwachtig zocht hij Pablo maar hij kon hem niet zien. Bij de volgende halte stapte hij uit en voordat de deuren gesloten werden sprong hij weer de wagon in. Toen de metro snelheid begon te krijgen zag hij het gezicht van Pablo, die op het perron stond, vervagen.