48

De bladen voelden aan als dons bestrooid met poedersuiker. Hij probeerde de bladzijden heel voorzichtig om te slaan. Hij was bang dat ze zouden breken.

Hij herinnerde zich hoe je het moest doen. Hij had dit op school geleerd toen hij klein was. Voorzichtig sloeg hij de bladzijden om totdat hij ‘Openbaring 13:5’ had gevonden en hij begon te lezen.  

 “En hem werd een mond gegeven, die grote woorden en godslasteringen spreekt; en hem werd macht gegeven dit tweeënveertig maanden lang te doen. En (het beest) opende zijn mond tot lasteringen tegen God, om zijn naam te lasteren en zijn tent en hen, die in de hemel wonen. En hem werd gegeven om tegen de heiligen oorlog te voeren en hen te overwinnen; en hem werd macht gegeven over elke stam en natie en taal en volk. En allen, die op de aarde wonen, zullen het (beest) aanbidden, ieder, wiens naam niet geschreven is in het boek des levens van het Lam, dat geslacht is, sedert de grondlegging der wereld.”

Hij zei hardop:  ‘42  maanden’ . Hij deed de Bijbel dicht en een rilling ging door zijn lichaam. Bij de deur hoorde hij kloppen.

-  Ethan? Ben jij daar? Julio heeft me verteld dat je was aangekomen. Alles goed met je?
   En met Aaron; hoe is het met hem?

 Ethan kon zich niet bewegen. Ramon bleef nog steeds op de deur kloppen, maar Ethan was in een soort shock.

-  Ethan, als je nu deze deur niet opendoet, dan zal ik het doen.

Ramon ging naar de receptie en pakte de extra sleutel. Hij ging terug naar de kamer van Ethan en deed de deur open. Daar stond Ethan, naast het nachtkastje met de Bijbel in zijn handen.

-  Ethan?, zei Ramon: ‘Kijk even naar mij! Wat is er gebeurd?’

 Ethan keek Ramon aan, maar kon geen woord zeggen.