15

Ethans telefoon rinkelde, maar hij nam hem niet op. Ana zat  naast Ethan in de auto en  keek naar de rinkelende telefoon.

- Als je teruggebeld wil worden, zou je je telefoonnummer altijd moeten inspreken, zei Ethan. Toen je belde had je een boodschap ingesproken maar niet je telefoonnummer.
- Misschien is dat niet altijd nodig.
- Misschien is het niet altijd handig om het aan het lot over te laten.
- Lot heeft er niets mee te maken.
- Wij hebben elkaar bij toeval voor De Kleine Stem ontmoet.
- Misschien was het toevallig voor jou, maar niet voor mij.

Ethan keek Ana aan. Hij wilde antwoord geven maar besloot om het niet te doen. Een elektrische schok verspreidde zich van top tot teen door zijn lichaam. Hij wist dat ze gelijk had toen hij dacht aan zijn ervaring van nog maar een paar uur geleden. Ana wilde aan Ethan vertellen dat ze niet bij toeval naar De Kleine Stem was gegaan en dat ze haar innerlijke stem had gevolgd, maar hij zou zeker denken dat hun ontmoeting voor De Kleine Stem makkelijk te verklaren was. Hij werkte daar en daar hadden ze elkaar ontmoet. Ethan onderbrak Ana's gedachten.

- Ana, wat voor werk doe je?
- Ik schrijf. Je zou kunnen zeggen dat ik schrijfster ben maar je zal mijn verhalen niet in een boek zien staan. Ik werk op dit moment voor een tijdschrift. Mijn taak is om resumés te maken van wat iemand anders heeft geschreven.

- Interessant beroep!