30

Voor Pensió Palacio stond een politieauto van de Mossos d'Esquadra. Een kring van meekijkers blokkeerde de ingang van het Pensió. Een verwarde man vloekte tegen de politieauto terwijl de rest van de mensen voorzichtig naar hem keek. Een van de Mossos probeerde de drukte op afstand te houden maar een dikke vrouw die voor hem stond eiste een antwoord van hem.

- Mevrouw, kunt u iets naar achteren?
- Wat is er gebeurd?
- Ik weet het niet. Mijn collega's zijn er nu mee bezig.
- Is er iemand dood?
- Mevrouw, kunt u alstublieft ruimte voor de politie overlaten?
- Ik heb het recht om geïnformeerd te worden.
- Mevrouw, naar achteren.

De Mosso had heel veel moeite om de nieuwsgierige vrouw op een afstand te houden. De verwarde man vloekte weer en de vrouw ging naar hem toe en probeerde hem weg te jagen. Machteloos keek de Mosso naar de gebeurtenis.  

Ramon zag de politieauto voor zijn deur staan en duwde de menigte opzij. Ethan volgde hem.

- Agent? Ik ben de eigenaar van het pension. Is er iets gebeurd?
- Meneer, u kunt beter naar boven gaan, mijn collega's zitten op u te wachten. Wie bent u?, vroeg de Mosso aan Ethan.
- Hij hoort bij mij.

Ethan pakte Ramon bij zijn arm vast en zei:

- Ik ben bang dat dit allemaal te maken heeft met mijn aanwezigheid in je pension.
- Met jou? Waarom?
- Misschien kunnen wij beter straks praten nadat je met de politie hebt gesproken. Ik moet even iemand bellen. Ah, en vertel de politie niets over het pakje.
- Goed. Ik zie je zo.

Ethan pakte zijn mobiel en wachtte ongeduldig op antwoord.