27

De taxi reed tussen de hoge gebouwen door en in de verte wees het standbeeld van Columbus naar de zee. Ethan had het raampje open en de zoute zeewind waaide de auto binnen. Langs de boulevard liepen mensen dromerig te genieten van de koele wind.   

- Meneer, wilt u dat ik hier stop?
- Ja, bedankt.
- Het is 10,50 euro.
- Maak er maar 11 van.
- Bedankt meneer.

Ethan betaalde de chauffeur en liep onder de bogen van restaurant 'Les 7 Portes' door naar de ingang van Pensió Palacio. De echo van zijn voetstappen op de marmeren trap klonk dreigend. Achter de balie sorteerde een jonge man de post.

- Buenas tardes.
- Buenas tardes. ¿En que puedo ayudarle?
- Ik wil graag een kamer met eigen badkamer.
- Hoe lang bent u van plan om te blijven?
- Niet lang. Een nacht maar.
- Het is 25 euro per nacht. De lakens en handdoeken moeten apart betaald worden. Mag ik uw paspoort?

In de verte zei de stem van een man:

- Ethan, hé. Wat een verrassing. Ik heb je sinds vijf jaar geleden niet meer gezien.
- Ramon! Hoe gaat het met je?
- Goed, goed. Wat ben ik blij om jou weer te zien. Blijf je een paar dagen?
- Ik ben van plan om morgen weer te vertrekken.
- Dan moeten wij even samen gaan eten of heb je andere plannen?
- Ik wilde ook een hapje gaan eten.
- Ik betaal. Hieronder bij 'Les 7 Portes' hebben ze altijd een tafel voor mij.
- Kan je dit pakje ergens veilig bewaren voor me?
- Ja, in mijn kluis...

Ethan legde zijn vinger tegen zijn lippen. Ramon werd stil en verdween de trap af.